Waardeverminderingen van de vaste kapitaalgoederen, uitgedrukt in een geldbedrag.

Afschrijvingen zijn eigenlijk alleen een boekhoudkundige truc om de kosten van een kapitaalgoed netjes te verdelen over meerdere jaren. De investering (en dus ook de uitgave) wordt in één jaar gedaan, maar omdat het kapitaalgoed vaak meerdere jaren gebruikt wordt, worden de kosten over die jaren uitgesmeerd.

Een voorbeeld

Een bedrijf koopt op 1 januari 2016 een nieuwe vrachtwagen:

  • de vrachtwagen kost € 500.000;
  • hij zal 5 jaar gebruikt worden;
  • en heeft daarna waarschijnlijk nog een restwaarde van € 75.000.
Datum Balans Toelichting
1 jan 2016 Waarde vrachtwagen = € 500.000
Bankrekening = -€ 500.000		 Er wordt op de balans alleen van bezit gewisseld.
In plaats van het geld op een bankrekening bezit het bedrijf nu een vast kapitaalgoed van dezelfde waarde.

Er zijn dus nog geen kosten verbonden aan deze investerings-uitgave!
1 jan 2017 Waarde vrachtauto = € 415.000 De kosten van de vrachtwagen worden gelijkmatig verdeeld over de gebruiksduur (5 jaar).
De afschrijving bedraagt dus (500.000-75.000/5) € 85.000.
Deze waardedaling zijn de kosten. Omdat die de winst drukken, gaat het uiteindelijk ten kostte van het Eigen Vermogen.
1 jan 2018 Waarde vrachtwagen = € 330.000 Elk jaar wordt de vrachtwagen € 85.000 minder waard vanwege het gebruik.
Elk jaar worden dus € 85.000 kosten in rekening gebracht.

Investeringen

Eén van de meest gebruikte indelingen van de verschillende soorten investeringen is deze:

investeringsschema

 

  • Uit dit schema blijkt dus dat uitbreiden van een voorraad grondstoffen, hulpstoffen of eindproducten óók investeren is.
    Zo’n investering kan zelfs ongewenst ontstaan, wanneer een bedrijf er niet in slaagt om de geproduceerde hoeveelheid producten te verkopen.

  • Voor de indeling vast/vlottend gebruiken we de volgende definities:
    Vaste kapitaalgoederen gaan meerdere productieprocessen mee. Vlottende maar één.

  • Macro economisch zijn de afschrijvingen gelijk aan de vervangingsinvesteringen.
    Het wordt vaak voorgesteld als een soort sparen: jaarlijks wordt een bedrag gereserveerd om na zekere tijd een vast kapitaalgoed te kunnen vervangen.

  • In principe kan op alle investeringen worden afgeschreven. Ook voorraden zijn namelijk niet altijd onbeperkt houdbaar.
    Meestal gebruiken we de term alleen in combinatie met vaste kapitaalgoederen.