De vermogensmarkt is het geheel van vraag naar en aanbod van financiële middelen.
De prijs op deze markt: rente.
Onderstaand schema geeft een overzicht van de verschillende deelmarkten die op de vermogensmarkt worden onderscheiden:
De vermogensmarkt wordt verdeeld in twee hoofdsegmenten:
Zo overzichtelijk als deze tweedeling lijkt is de praktijk echter niet.
Deze markt kenmerkt zich door gigantisch veel verschillende producten. De meest bekende zijn titels als hypothecaire leningen (waar ook vele varianten van zijn), obligaties, rood staan enz….
De prijs die op deze vermogensmarkt tot stand komt noemen we de ‘rente‘. Ook deze prijs komt tot stand door marktwerking; vraag naar- en aanbod van geld bepalen de hoogte van de rente.
Zaken als inflatie, inflatieverwachtingen, economisch groei en economisch vertrouwen hebben invloed op de gevraagde en aangeboden hoeveelheid en dus op de hoogte van de rente.
Banken zijn natuurlijk belangrijke spelers op deze vermogensmarkt, maar ook verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen (de institutionele beleggers) beheren voor hun klanten gigantische vermogens.
Rente: lange rente / korte rente
De hoogte van de rente staat niet vast. Bovendien verschillen de rentepercentages voor korte of lange leningen.
Onderstaande grafiek geeft een beeld van de hoogte van de rente vanaf 1900.
bron: DNB
We zien dat de lange rente bijna altijd hoger is dan de korte rente.
De lange rente is meestal hoger dan de korte rente, omdat de risico’s van de aanbieders op lange termijn groter zijn. Zowel het debiteurenrisico -of iemand de lening kan terug betalen- als de risico’s van geldontwaarding (inflatie) zijn op lange termijn minder goed voorspelbaar. Hierdoor is het aanbod beperkter; en een kleiner aanbod leidt tot een hogere prijs.